પડછાયો…

The Shadow_અંગ્રેજ કવિ શ્રી Walter de la Mare ની કવિતાનો ભાવાનુવાદ..

સૂરજના છેલ્લાં કિરણો ઢળે,
ને જગત આખું યે
રાતના દરિયામાં ડૂબે;
ત્યારે ઉપર ઊંચે એક મોટો,
ગોળ ચંદ્ર તરે છે.
એના ઉછીના લીધેલા તેજથી,
પથરા,ઘાસ, તરણું,
ઝીણામાં ઝીણું તણખલું
નજરમાં આવે તે સઘળું,
ચમકાવી ધૂએ છે.

ધીરા પગલે હું,
શ્વેત,ચોક્ખી દિવાલ પાસે જાઉં છું.
જ્યાં મારો એક અંગત સંગ
રાહ જોતો ઉભો હોય છે.
એક અનુચર….
શાંત, અક્કડ અને ઉત્તેજક.
હું જે કાંઈ કરું,
બધું જ તે કરે છે!
બિલ્લીથી વધુ ચૂપકીદીથી
મને અનુસરે છે.
મારી ચાલ, અંગભંગ,
આકાર, દેખાવ…
હું વળું કે ફરું,
ભાખોડિયા ભરું કે શિકારીની જેમ ઘૂમું.
બધું જ એ ચાલાકીથી કરે.
ચંદ્રના અજવાળે અને ઘુવડના સંગીત સાથે!

શીશ્શ…હું ધીરો ઈશારો કરું.
આવ, આવ..કોઈ જવાબ ન મળે..
એ અંધ અને મૂંગો છે.
હા, અંધ અને મૂંગો… પડછાયો…
ને જ્યારે હું જઈશ ત્યારે,
આ દિવાલ ખાલી,શૂન્ય,
સફેદ બરફ જેવી રહી જશે!!!!

****************************************

મૂળ ઈંગ્લીશમાં કવિતા-Walter de la Mare

When the last of gloaming’s gone, 
When the world is drowned in Night, 
Then swims up the great round Moon, 
Washing with her borrowed light 
Twig, stone, grass-blade — pin-point bright — 
Every tinest thing in sight. 

Then, on tiptoe, 
Off go I 
To a white-washed 
Wall near by, 
Where, for secret 
Company 
My small shadow 
Waits for me. 

Still and stark, 
Or stirring — so , 
All I’m doing 
He’ll do too. 
Quieter than 
A cat he mocks 
My walks, my gestures, 
Clothes and looks. 

I twist and turn, 
I creep, I prowl, 
Likewise does he, 
The crafty soul, 
The Moon for lamp, 
And for music, owl. 

” Sst! ” I whisper, 
” Shadow, come!” 
No answer: 
He is blind and dumb. 
Blind and dumb, 
And when I go, 
The wall will stand empty, 
White as snow.