રોજ રોજ અરીસામાં
જોવાય છે ચહેરો,
દેખાય છે કાયા.
એ જ આંખ-કાન,
એ જ નાક-ગાલ.
જોવું ગમે છે;
ગમે છે આ માયા.
કેવાં કેવાં વેશ ભજવાય છે?
દીકરી,બહેન,કદીક
પત્ની ને માતા.
કંઈ કેટલાયે સગપણના નાતા,
ને વળી સંબંધોના માળા/જાળાં.
તો યે નજર સામે તો
એક જ મુખારવિંદ.
એ જ આંખ-કાન-નાક.
સઘળું એનું એ જ.
અચાનક…
કંઈક જુદું
સમજાય છે એક દિવસ.
દેખાય છે દર્પણમાં,
ફક્ત મ્હોરું !
અસલી ચહેરો તો….
ખોવાઈ ગયો છે;
શૈશવની સાથે દૂર દૂર..
નિર્દોષતાથી ઘણે દૂર…
Advertisements
દેખાય છે દર્પણમાં,
ફક્ત મ્હોરું !
અસલી ચહેરો તો….
ખોવાઈ ગયો છે;
સુંદર
યાદ આવે
આખી જીન્દગી હું વારંવાર એક પાપ કરતો રહ્યો,. ધૂળ મારા પર હતી ને હું અરીસો સાફ કરતો રહ્યો.
કેવી અજીબ વાત બની ગઈ જીવનમાં મારી સાથે,. ભૂલ મારી હતીને એ દોસ્ત હું તને માફ કરતો રહ્યો.
LikeLike
છંદ જેવો છણકો નાનુભાવ્યો! અસલી ક્યા હે, નકલી ક્યા હે એ તો સમય જ સહુંને સમજાવે છે!
“ચમન”
LikeLike
Nicely narrated. I always wondered, it’s too bad the mirror does not show the real you, totally unmasked. Here is my take on a mirror- in my poem,,,,,,,,,,,
Emotive Reflection…
A poem by Vijay Joshi
Sad melancholy was my mirror one day
why was he this way, it didn’t say.
it was sulky, restless, ill at ease,
in a pensive mood so hard to please.
Made funny faces to make it smile, tried all I could,
yet I failed to cure the malaise of his foul mood.
Then suddenly it dawned on me
why the mirror was angry at me
a feng shui advisor had me move the it recently,
to a darker location where it could not see clearly.
so I moved it back again by the window pane,
where it could now see outside world again.
The mirror was happy in its old domain,
and I had my happy reflection back again.
LikeLike
Excelllent, Good Job.
LikeLike
How did I miss this Devikaben! Excellent
LikeLike