કોઈ હજી ભણાવે છે…

પ્રથમ શ્વાસથી પ્રત્યેક શ્વાસે, નવું નવું એ ભણાવે છે.
હાથ હલાવતાં, ઊંધાં પડતાં, ભાખોડિયા ભરાવે છે.
ટેકે બેસી, પકડી ,ઊઠતાં,
બેસતાં ચાલતાં એણે કર્યાં.
મા,પા,બા,દા એકાક્ષરથી,
ભાવો પણ હૈયે ઉતર્યાં.
લખ, ભૂંસ, છેકછાક કરતાં કક્કો સૌને ઘૂંટાવે છે…
પ્રથમ શ્વાસથી પ્રત્યેક શ્વાસે,જુદું જુદું બતાવે છે.

દાયકાઓના દાયકા વીતે,
શીખવાનું ના કદીયે ખૂટે,
સંભવ છે, એય શીખે શીખવતાં,
ને કેવું, એ પણ ચૂકે!
નહિ તો ના દુર્ઘટના થાયે, એવું સૌને લાગે છે.
પરમ જણાતો આતમ જાણે કોને શું ભણાવે છે!   

—  વિશ્વમાં થતી દુર્ઘટનાઓ પછીની ચીસ

**************************************************