સંગ્રહ

‘શ’ની શોભા

શત શત શગ શમાની શોભા,

શબનમ શતદલની શોભા.

શમણાઓ શૈશવની શાન,

શીતલતા શીકરોની શોભા.

શીલ,શરમ શીલવાનની શોભા,

શમીપૂજન શબરીની શોભા.

શબદ શાણો શૂન્યની શાન,

શુધ્ધ શૈલી શબ્દોની શોભા….

શૃંગ શૃંગ શિખરની શોભા,

શંખનાદ શૂરવીરની શોભા.

શોણિતભીની શહીદોની શાન,

શાલીનતા શહેનશાહની શોભા. 

શુભ્રતા શરદેન્દુની શોભા,

શુચિ-શર્વાણી શંભુની શોભા,

શકુંતશોર શારદાની શાન,

શસ્ય શ્યામલા શત શત શોભા…..

—————————————————
શગ=દીવાની જ્યોત;                 શમા=મીણબત્તી,દીવો
કુંત=મોર;     શસ્યશ્યામલા=ભારતમાતાનું વિશેષણ.
———————————————————————–

 

‘લ’ની લગન

લ’ની લગન

લખતા લખતા, લીટીએ લીટીએ,
          લાગણી લથબથ લીંપાતી લાગે.
લલાટે લખેલા લેખની લકીરો,
          લગની લાગે તો લાખેણી લાગે.
લલિત લતાના લાજવાબ લયમાં
,
          લાખ લાખ લોરી લચકાતી લાગે.
લજામણીના લાડભર્યા લટકામાં
,
          લટકતી લટો લ્હેરાતી લાગે.
લાડીના લાલ લીલાં લ્હેરિયામાં,
          લોચનની લાજ લજવાતી લાગે..
લોહીની લાગણી
ઓ લગાતાર,
         લીલીછમ, લસલસતી લાગે; 

 

‘ર’નો રંગ

‘ર’નો રંગ

રંગ રાખ્યો રતુંબલ રંગ રાખ્યો.
રંગીલી રાતે રંગ રાખ્યો.
રાંદલમા રમતા રાસ…..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

રૂપમાં રસની રુચિ રેડી,
રંગરસિયા રમતા રાસ…..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

રઢિયાળી રાતે રાધા રમે,
રાસેશ્વરે રાખ્યો રંગ…..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

રંગમય રિધ્ધિની રોશની,
રાગરાગિણીમાં રામનું રટણ…..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

રીસાતી,રીઝાતી રાણી રમે,
રાજદ્વારે રાજાનો રુઆબ…..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

રૂપેરી રાત રણઝણતીતી,
રોમેરોમ રુદિયામાં રંગ, …..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

રામે રમકડાં રાખના  રચી,
રબ્બાએ રુધિરનો રંગ…..રતુંબલ રંગ રાખ્યો.

 

.

‘ભ’ની ભીતર

ભાઈભાભીના ભરપૂર ભાવે,
ભગિનીનું ભીતર ભીંજે,
ભક્તની ભક્તિના ભાવે,
ભગવાનનું ભીતર ભીંજે.

ભલા ભોળા ભદ્રજનોને,
ભીડમાં ભીંસાતા ભાળી,
ભૂમંડળે ભમતા ભમતા,
ભોમિયાનું ભીતર ભીંજે.

ભવરણે ભટકતો ભેરૂ
ભવાબ્ધિમાં ભાવ ભરાતા,
ભવસાગરનો ભાર ભાંગતી.
ભાર્યાનું ભિતર ભીંજે.

ભોમ ભયહીન ભાસે,
ભૂલોકનું ભાવિ ભવ્ય ભાસે;
ભૂખ્યાની ભૂખ ભાંગતા,
ભવાનીનું ભીતર ભીંજે.

બાલમ બજાવે બંસી……



બાગમાં બુલબુલ બોલે,
બેકાબુ બને બારાતી.
બટમોગરે બહાર,
 બાલમ બજાવે બંસી………
બહાવરી બહાવરી બાલા,
બાયે બાજુબંધ બાંધે,
બેજવાબ બાંકેબિહારી,
બાલમ બજાવે બંસી………
બેચેન બને બાબુલ,
બેતાબ બને બાંધવ,
બહેના  બાંધે બંધન,
બાલમ બજાવે બંસી……..
બહેનની બંગડી,બિંદી
બંને બૃહદ્ બુલંદી,
બલિહારી બાજીગરની,
બાલમ બજાવે બંસી………  

‘ફ’ ના ફૂલો

ફાગણમાં ફૂલોની ફોરમ ફરીવાર,
          ફળોથી ફાલતી ફસલ ફરીવાર.

ફરીથી ફલકમાં ફેલાતા ફેરફારે,
          ફિક્કી ફરસ ફાલતી ફરીવાર.

ફરતો ફરતો ફળિયામાં ફેંટાબાજ,         
           ફૂગ્ગાને ફૂંકી ફુલાવતો  ફરીવાર.

ફક્કડ ફિરંગીની ફોગટ ફરિયાદે,
          ફીકરને ફાક્તો ફકીર ફરીવાર.

ફાંકામાં ફુવારે ફુદરડી ફરતા,
          ફેંક્યો  ફરેબીએ ફટકો ફરીવાર.

ફાગણમાં ફૂલોની ફોરમ ફરીવાર,
          ફળોથી ફાલતી ફસલ ફરીવાર.

‘પ’ની પ્રાર્થના

‘પની પ્રાર્થના

પહેરી પાયલ પનઘટ પર,
પનિહારી પલકે પાંપણ પલપલ.
પાથરી પાનેતરનો પાલવ,
પહોરે પોકારે પ્રીતમ પ્રીતમ.
પહેરી પટકૂળ પીળું પીતાંબર,
પવન પગલે પૃથ્વી પથ પર,
પળમાં પહોંચે પ્રભુજી પનઘટ,
પ્રકૃતિ પામે પ્રચ્છન્ન પગરવ.
પુષ્પ પ્રફુલ્લિત પાનપાન પર,
પાંખ પ્રસારે પંખી પિંજર.
પનિહારી પામી પૈગામ પ્રતિપલ,
        પાડે પડઘા પર્વત પર્વત
પુનિત-પાવન પ્રેમ પલપલ.
                                                              ,
         પનિહારી પ્રાર્થે પરમને પલપલ.                                                            ..

****************    ****************    ****************   

પદ્મનાભ: પ્રભુ પાવન,પવિત્રાણામ પરમ પિતા,
પુષ્કરાક્ષ:પ્રાણદો પ્રાણ:,પ્રતિષ્ઠામ પર્યવસ્થિતમ;
પ્રજાભવ: પ્રભુરીશ્વર: પુષ્પહાસ:પ્રજાગર:
પ્રાંશુર્મોઘ: પ્રકાશાત્મા,પૂણ્યકીર્તિ પ્રિયકૃતમ.

****************    ****************    ****************    

‘ધ’ની ધરતી


‘ધ’ની  ધરતી

ધોમધખતા ધૂપથી ધીખે,

        ધન-ધાન્યની ધગશ ધીરે,

ધક્ધક્તી ધમનીઓ ધડકે,

       ધીમી ધીમી ધરા ધબકે.

ધૂપસળી-શી ધૂમ્રરેખે,

        ધૂન ધ્યેયની ધીરે ધીરે.

ધરણીધરના ધાગે ધાગે,

        ધનંજયી ધ્વજ  ધાબે ધાબે

ધન્ય ધન્ય ધરતીની ધારે

         ધન્ય ધન્ય ધાતાને ધામે. 

 ધાતા=વિધાતા

‘દ’ના દીવા..

‘દ’ના દીવા…

દુષ્પ્રાપ્યની દોટને દફનાવી દઈ,
દુર્ભાગ્યની દાસ્તાનને દબાવી દઈએ.
“દુ:ખની દવા દા‘ડા“ની  દુવા દઈ,
દૈવના દમામને દીપાવી દઈએ.
દોલતના દુ:ખને દફનાવી,
દિલની દોલતને દીપાવી દઈએ.
દાનવી દુર્મતિને દફનાવી,
દુર્બુધ્ધિના દાબને દબાવી દઈએ.,
દુશ્મનની દિવાલોને દિશા દઈ,
દોસ્તીના દીવાઓથી દીપાવી દઈએ.
દીન દુ:ખીને દયાના દાન દઈ,
દેવીના દામનને દીપાવી દઈએ.

‘ત’ના તારલા

 

આજે છે  ‘ત’.
શું કરીશું?
ચાલો, તારલા ગણીશુ?
કે પછી
તાળી અને તબલાના તાલે ગરબા ગાઈશું?

 

‘ત’ ના તારલા

 

તાલીઓના તાલે, તબલાના તાલે,
તડપે તનમન તન્મય તાલમાં,
તિમિરમાં તેજ તારું, તસતસતું તારલે…..

તારલાના તેજે, તારલાના તેજે,
તલસે તલાવડીને તીર તું,
તરણાઓ તોડતીને, તાક્તી તું તારલે…..

તક્દીરના તાપે, તક્દીરના તાપે,
તાસીર તપીને તપાવતી,
તણખા તલાશના, તગતગતા તારલે…..

તાંતણાના તારે, તાંતણાના તારે,
તંદ્રા તરછોડી, તનહાઇમાં,
તરસે તસ્વીર તારી, તરવરતી તારલે…..

અને હવે થોડો થાક ઉતારીશું?!!