સંગ્રહ

મુક્તક-નં.૨૫

 

બહુ જ વખત થયો, હાથે લખ્યો કાગળ નથી મળ્યો.

સિવાય ફેઈસબૂક, ચહેરો નજર આગળ નથી મળ્યો.

એક  જ ક્લીકની પાસે, તોયે સૌનું સઘળું  દૂર, સુદૂર.

અંધાર નથી, પણ ઉજાસ પછી ઝળહળ નથી મળ્યો.

મુક્તક-૨૪

પીડા તો સાવ પોતીકી ને વેદનાને છું વ્હાલી.

ભાંગવા જાઉં કોઈની ત્યાં, મારા જ ઘરમાં મ્હાલી!

છાની છે વાત જરા જોજો, બીજાંને ના કહેતાં,

કહી દીધી થોડી એમ જ મેં, પીધી’તી એક પ્યાલી.

મુક્તક..-૨૩

જીંદગીની દોડમાં પાઠો અધૂરા રહી ગયાં.
ના ‘ફરેબ’ શીખી શક્યા ને દિલ અટૂલા રહી ગયાં.
કેટલાં દોસ્તો હતાં ને સાવ સૌ માસુમ હતાં.
આજ ખુદ તસ્વીરમાં ચહેરા મધૂરા રહી ગયાં.

 

 

 બાળપણમાં ચાહ્યું જેવું, તેવું ત્યારે  હસી લીધું.
ને ગમે ત્યારે ને ત્યાં, મન જોઈને બહુ રડી લીધું.
પણ હવે રોવા ને હસવામાં વિનય બહુ જોઈએ!
આ સમયની ચાલ સમજી દિલ મોટું કરી લીધું.

 

ઘણું સમજાવ્યું આંસુડાને એકાંતે તમે આવો.
મજાકો થાય મહેફિલે, 
કહો શાને તમે આવો?
‘પડો છો ભીડમાં પણ એકલા, તેથી તો આવું છું!
નિભાવું સાથ એ રીતે, છો નિરાંતે તમે આવો.’
 

 

મુકતક-૧૮

 

જામ જેવું કૈંક તો, તુજમાં ખરેખર છે સનમ,
આમ તો આવે છે તું, પીવાને સાકી એ સનમ,
પણ નશીલી તુજ નજર, વીંધે અગર કો’ દિલને,
ઊછળી ને જામને બ્હાને, તને જ પીએ સનમ.