સંગ્રહ

સ્વ.આતાજીને શબ્દાંજલિ

જાન્યુઆરી20

ઉંઘમાં ઉંઘી જવા જેવું સુખદ મૃત્યુ બીજું કોઈ નથી. પૂ.આતાજીને એ વર્યુ તે તેમના જીવનની ધન્યતા અને સફળતા. બ્લોગ જગતથી તેમની અક્ષર–ઓળખાણ. શેર શાયરીના શોખીન તેથી અવારનવાર મારી કવિતાઓને પોરસાવતા. મારી પત્રશ્રેણીમાં પણ આવતા થયાં. જ્યારે જ્યારે તેમના બે શબ્દો મળે ત્યારે જાણે પ્રતિભાવ નહિ પણ આશીર્વાદ આપી રહ્યા હોય એમ જ લાગે.
ગઈકાલે રાત્રે તેમની વિદાય પછીના એક જ કલાકમાં મળેલા આ સમાચાર સૌને માટે આંચકા સમા બની રહ્યા. પણ આતાજીનો જીવ તો શાંતિપૂર્વક શિવમાં ભળી ગયો એ વિચારે તેમના માટે મારા તરફથી સૌની સાથે  આજે માત્ર મૌન પ્રાર્થના.

presentation1-2

Glimpses Into a Legacy-English book

નવેમ્બર22

glimpses-pic-1

available at:

https://www.amazon.com/dp/1539655407/ref=rdr_ext_tmb

                                                   and/or

https://www.createspace.com/6661086

 

The family is a delicate web of relationships. It is our own private world with its joys and sorrows, hopes and fears. It is the whole world in microcosm. This book provides the words for moments of memory and an art of hearts. It explores the relationships with parents and grand-parents.  These glimpses will  give new insights of legacy into our families for each new and future generations.                                                                                 

This English Book has few Gujarati scanned pages also.

યુવાન કવિ શ્રી શીતલ જોશીને શબ્દાંજલિ…..નવે.૧૩ ‘૧૬..

નવેમ્બર15

મધ્યાન્હે સૂર્યાસ્ત પામેલ યુવાન કવિ શ્રી શીતલ જોશીને શબ્દાંજલિ..
ગઝલકાર શ્રી મહેશ રાવલ, સુધીર પટેલની સાથે…ભાઈ શ્રી સુશ્રુત પંડ્યાના સહયોગથી..

અહીં ક્લીક કરોઃ

https://www.facebook.com/devika.dhruva

 

ગુર્જર નારી-‘કુમાર’-સપ્ટે. ૨૦૧૬

સપ્ટેમ્બર19

‘કુમાર’ સપ્ટે.૨૦૧૬માં પ્રસિધ્ધ થયેલ “ગુર્જર નારી” વિશે લેખ.

gurjar-nari

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ગુર્જર નારી….શબ્દમાં કેટલું લાલિત્ય છે? કેટલી સૌમ્યતા અને સંસ્કારિતા છે ? કોઈ કવિ કે લેખક એવો હશે ખરો, જેણે ગુજરાતી નારી વિષે કંઈ લખ્યું ન હોય ?!! અરે ભાઈ, નારી જ તો સર્જનની જનની છે અને સર્જકની પણ ખરી સ્તો ! 

આદિ–અનાદિ કાળથી કહેવાતું આવ્યું છે કે, “યત્ર નાર્યેસ્તુ પૂજ્યન્તે રમન્તે તત્ર દેવતાઃ ।“ એ વાત જેટલી સમગ્ર નારી જાતિ માટે લાગુ પડે છે તેટલી જ વિશેષ રીતે ગુજરાતી નારીને પણ લાગુ પડે છે. આ વિષે કંઈ પણ કહેવું હોય તો સૌથી પ્રથમ યાદ આવે આપણા ગુજરાતના જાણીતા, માનીતા અને લાડીલા કવિ શ્રી અવિનાશભાઈ વ્યાસની સુપ્રસિધ્ધ પંક્તિઓઃ

“કંઠે રૂપનું હાલરડું ને આંખે મદનો ભાર,
ઘૂંઘટમાં જોબનની જ્વાળા,ઝાંઝરનો ઝણકાર;
લાંબો છેડો છાયલનો ને ગજરો ભારોભાર,
લટક મટકતી ચાલ ચાલતી જુઓ ગુર્જરી નાર,
અરે ભાઈ જુઓ ગુર્જરી નાર…જુઓ ગુર્જરી નાર… 

વીર કવિ નર્મદ,દલપતરામથી માંડીને પ્રાચીન,મધ્યકાલીન કે અર્વાચીન કાળના જે જે સર્જકોએ જ્યારે જ્યારે ગુજરાતની ગાથા ગાઈ છે ત્યારે ત્યારે ગુજરાતી નારીની ગરિમા પણ અચૂક વર્ણવી છે જ. સ્થળ કે સમયના સીમાડા તેને ક્યારેય નડ્યા નથી. કાલે હતી તે જ વાત આજે પણ છે. વતનમાં હોય કે વતનથી દૂર પણ ગુજરાતની નારીમાં ગુજરાતના દરેક શહેરનું નૂર છે. એ કનૈયાલાલ મુનશીની અસ્મિતા છે,પાટણની પ્રભૂતા છે તો મેઘાણીની રસધાર પણ છે. વધુ ભણેલી હોય કે થોડું પણ તેનામાં સુરતના હીરાની પાસાદાર ચમક છે.મહદ્‍ અંશે પોતાના ઘર–સંસારને સુપેરે સજાવતી જાણે કે સરસ્વતીચન્દ્રની કુમુદસુંદરી છે. નાટ્યક્ષેત્રે છેલછબીલી સંતુરંગીલી છે. ગઈકાલની હોય કે આજની..નજરના જામ છલકાવનારી કામિની છે. મલ્હાર રાગ ગાઈને મેઘરાજને બોલાવતી,વરસાદ વરસાવતી તાના–રીરી છે તો યમરાજને પડકારતી સાવિત્રી પણ છે. 

અલબત્ત,જીવન અને જગત પરિવર્તનશીલ છે એટલે આજની ગુજરાતી નારી પછી એ પૂર્વમાં હોય કે પશ્ચિમમાં,બાહ્ય રીતે જરા જુદી તો લાગે જ. છતાં પ્રગતીશીલ આધુનિક નારીની આંતરિક આભા તો એ જ સદીઓ જૂની ચમકીલી છે. આદ્ય કવિઓની જેમ મીરાં,શબરી કે સીતાની વાત કરીએ કે દેશવિદેશે ફરતી આજની નારીની વાત કરીએ પણ ગુજરાતી સ્ત્રીની સંવેદના તો બધે જ હરકાળમાં એકસરખી જ છે. આ સંવેદના જ તો એની તાકાત છે,નબળાઈ નથી. ધાર છે,કહો કે અણી વખતની ઢાલ છે,જીવન જીવવાની આબાદ ઔષધિ છે,જડીબુટ્ટી છે. સંવેદનામાં જેટલી વધારે સચ્ચાઈ તેટલી વધારે શક્તિ. એ મેંદી ભલે માળવાની લાવે પણ એનો રંગ તો ગુજરાત જેવો ક્યાંય ન ખીલે !

વિદેશમાં રહેતી ગુજરાતી નારી સમયને અભાવે ભલે પીઝા,પીટા કે નાન થી ટેવાઈ હોય,ભલે ‘જેવો દેશ તેવો વેશ’ એ ન્યાયે પહેરવેશમાં ફેરફાર કર્યો હોય,પણ એ હરહંમેશ…હરહંમેશ…વતનની પ્યાસી છે. ગુજરાતના તહેવારો જેવાં કે,દિવાળી,હોળી,નવરાત્રી,ઉત્તરાયણ વગેરી મસ્તીથી ઉજવે છે. ગુજરાતી વાનગીઓ મન ભરીને માણે છે.હા, નવો સમય છે,નવી પાંખ છે,નવા ઉમંગો છે,નવો મલકાટ છે.એટલે નવી રીતો છે,પણ દિલ તો એનું એ જ છે. હજી આજે પણ દરેક ગુર્જર નારીને સ્નેહનું સિંદૂર ગમે છે,પ્રેમના કંગન ગમે છે અને આદરના અલંકાર ગમે છે.

છેલ્લે, સાબરમતી અને તાપીના પાણી  પીધેલ પાણીદાર ગુર્જર નાર વિષે એટલું જ કહીશ કે,

વાણી જેની ગુર્જરી ને ગાથા ઘર ઘર ન્યારી છે,
વેશભૂષા વિદેશી પણ અંતરમાં વસનારી છે.
પૂરવ હો યા પશ્ચિમ, ઉત્તર હો યા દક્ષિણ;
તનમન જેનું ગુજરાતી, એ ગરબે ઘૂમતી નારી છે…

 અસ્તુ.

દેવિકા રાહુલ ધ્રુવ

હ્યુસ્ટન

 

ગુજરાત મિત્ર-રવિપૂર્તિ-ઑગષ્ટ ૧૫ ‘૧૬

ઓગસ્ટ17

આદરણીય શ્રી ઉત્તમભાઈ ગજ્રજરની ઈમેઈલ દ્વારા મળેલ સુખદ આશ્ચર્ય….

http://gujaratmitra.in/Portals/6/Supplements/Ravi5.pdf

ગુજરાત મિત્ર

 

http://gujaratmitra.in/Portals/6/Supplements/Ravi5.pdf

કવિતા ફૂટતી ક્યાંથી, સુહાની વાત રે’વા દો.     
નકામી માંડ રુઝાયેલ ઘાની વાત રે’વા દો.

ભર્યા ઠાલા અને પોલા, છે અર્થો શબ્દ-કોષોમાં,
પરાયા પોતીકાને જાણવાની વાત રે’વા દો.

જુએ સામે અરીસો લઇ, છતાં ના જાતને જોતા,
મળે ઇશ્વર, તો શું દેખે? બેગાની વાત રે’વા દો.

સુગંધી શ્વાસમાં સૂંઘી, ભરે અત્તરને વસ્ત્રો પર
ફૂલોની પાંદડી તોડી,પીસ્યાની વાત રે’વા દો.

ઝવેરી વેશ પ્‍હેરી વિશ્વને ઘાટે જૂઠા બેઠા,
હિરા ફેંકી, વિણે પત્થર, દીવાની વાત રે’વા દો.

કોઇ લાવો નવા રાજા ને રાણીની કથાવાર્તા,
પરીઓની ખરી ખોટી, રૂપાળી વાત રે’વા દો..

કહ્યું છે સાચું વિજ્ઞાને હજારો વાર પૃથ્વી ગોળ,
મળે રોવાને ક્યાં એકે, ખૂણાની વાત રે’વા દો.