click this linkઃ
https://www.youtube.com/watch?v=66W5ToeJKgI&feature=youtu.be
પૂરવનો જાદુગર આવે,
છાબ કિરણની વેરે;
હળવે હાથે ધીમુ સ્પર્શે,
પડદા પાંપણના ખોલે.
અંગ મરોડે જૂની વાતે,
આશ નવી કોઇ લાવે;
ઊંચે આભલે નર્તન કરતે,
રંગ અનોખા વેરે.
કોમળ સવારે, તપ્ત મધ્યાન્હે,
શીળો બને સમી સાંજે;
સુદૂર સાગરે ડૂબી અન્તે,
પુનઃ પ્રભાતે પધારે.
જાદુગરનો ખેલ અનેરો,
ખુબ ખુબીથી ખેલે;
પૂર્વ દિશાથી સૂરજ આવે,
છાબ કિરણની વેરે.
શબ્દોને પાલવડે 