વિશેષ ભાષા!

કેવી છે આ વિશેષ ભાષા ? હર અક્ષરની જુદી જ ગાથા.
અગમનિગમની કલમે ખુલતાં, હરપળના ભાતીગળ પાનાં.

તડકો છાંયડો એનો કક્કો
જેમ વસંત–પાનખર ભપકો!!
ચડતી પડતી બારાખડી,
જેમ રંગ રંગી  હો સુરાવલી!

સંજોગના સ્વર વ્યંજન ને વ્યથાના તો વ્યાકરણ ભરતાં
નિયતિની કલમે ઉઘડતાં, જીવન-કિતાબના નોખાં પાનાં.

શાહીનો રંગ એક જ આમ,
પણ ચીતરે અવનવા આકાર
કોઈની લાલગુલાલ છે રાત
તો કોઈની રક્ત ટપકતી ભાત.

ને તે છતાંયે શ્વાસની મોસમ મનથી ગાતી એના ગાણાં.
જીંદગી છે એક વિશેષ વાચા, હર માનવની જુદી જ ગાથા.