વહેલી સવારે…દરિયા કિનારે…

વહેલી સવારે, દરિયા કિનારે, ઘૂઘવતા મોજાં, લયબધ્ધ તાલે.
સૂરબધ્ધ સાજે, ધીરેથી આવી, આવીને વળગી ચરણ પખાળે.

દૂરથી ડોકિયા કરતો એક રાજજા,પૂરવની મેર એક કોડિયું સજાવે,
સોનેરી કણ બની તેજની ધારા, ને પુંજ થઈ સૌમાં ચેતન જગાડે.
વહેલી સવારે, દરિયા કિનારે.. ઉછળતા મોજાં, લયબધ્ધ તાલે..

સૂરજના સોનાને હૈયે મઢાવી, મંદ મંદ સંગીત દિલમાં રણકાવે,
ઉદધિ-વલોણે, ફીણ ફીણ તોયે, ઘમ્મરઘમ ફરતું ગીત લઈ આવે.
દરિયાઈ મોજાં, વહેલી સવારે.. રેતીને અડકી, ચુંબન દઈ  ભાગે!!.

ખુલ્લાં આકાશમાં, છૂટી છવાયી, આછેરી વાદળી, થનગનતી નાચે,
મોજાની સંગ સંગ મીઠું મલકાઈ, ઝરમરતા જલમાં વરસી સમાયે.
વહેલી સવારે, દરિયા કિનારે… શીકરની ‘ફરફર ’થી તનમન ભીંજાવે.

શીકર=પાણીની છાંટ