અભ્યુત્થાનં અધર્મસ્ય….

વર્તમાન સમયમાં, વિશ્વમાં ચારેબાજુ ઉઠેલા વિવિધ સળગતા પ્રશ્નોથી થતા અજંપાની અભિવ્યક્તિ.
********************                 ***********************

માયાના દોરડે બાંધેલી ગાગરને સાગરમાં કેમ કરી બોળું?

જુગજૂની વાતોથી બાંધેલા જીવને શિવ ભણી કેમે ઝબોળુ?

              ગોવર્ધન પર્વતને આંગળીએ ઝીલી,

              લીધા ઉગારી તેં ગોકુળના વાસી,

              નરસિંહ,પ્રહલાદ ને કેવટની નાવડી,

              દ્રૌપદી,શબરી અનેક લીધા તારી.

મીરાંને કાજ પેલા મેવાડના પ્યાલામાં ઝેરને અમૃતથી ઘોળ્યું;

 કેમ રે સંતાયો આજ, તું યે ના દેખે શું આ કાળુ ને ધોળુ?

               ફૂંફાડે ફેણ ધરી કેટલાંયે કાળીનાગ,

               ડોલે મદારીના ડુગડુગિયા ગાન-તાન,

               કેટલાંયે આસપાસ મેલાં દુઃશાસન,

               ખેંચીને ચીર આજ સર્જે મહાભારત.

ધૃતરાષ્ટ્રના પાટા ને ખોટા અંધાપાને કેમ કરીને ઢંઢોળુ?

નહિ આવે જીસસ,પયગંબર કે કહાન હવે, કળિયુગમાં ખાલી શું ખોળુ?

              પાક્યો સમય હવે પરિત્રાણ સાચનો,

               ને આવ્યો સમય દુષ્કૃત્ય-વિનાશનો,

               આ સત-અસતના સમરાંગણોમાં,

               બની પાર્થ-સારથિ હટાવો વિષાદો.

સંસ્થાપવાને ધર્મો કુરુક્ષેત્રે, પધારો તો વાતો ફરીથી વાગોળુ;

માયાના દોરડે બાંધેલી ગાગરને સાગરમાં શાંત થઈ બોળું.